کتاب دعوای ورود ثالث

یکی از دعاوی طاری ورود ثالث است که در این کتاب شرایط آن بیان شده است. کتاب ورود ثالث در رویه دادگاه ها این مزیت را دارد که علاوه بر این که دعوای ورود ثالث و نحوه طرح دعوا در این باب را بیان می کند، رویه دادگاه ها در این موضوع را نیز دربر دارد.

این کتاب دربردارنده آراء وحدت رویه، آراء اصراری، آراء شعب دیوان عالی کشور، آراء دادگاه های بدوی و تجدیدنظر، نشست های قضایی و نظریات مشورتی در این باب می باشد.کتاب ابطال اسناد در رویه دادگاه ها هم جنبه ماهوی و تئوریک این دعوا را به شما خواهد آموخت و هم نحوه عملی طرح دعوا و دفاع در این دعوا را فراخواهید گرفت. نمونه رای ورود ثالث، ورود ثالث در فرجام خواهی، ورود ثالث در مرحله اجرا، ورود ثالث در دعوی ورشکستگی، ورود ثالث در شورای حل اختلاف، هزینه دادرسی جلب ثالث، وکالت در ورود شخص ثالث و اعتراض ثالث اجرایی مواردی است که در این کتاب آورده شده است.

 شرایط دعوای ورود ثالث

برای ورود ثالث محسوب شدن یک دعوا مطابق ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی، شرایطی وجود دارد که در صورت وجود این شرایط دعوا وارد ثالث محسوب خواهد شد و امتیازی که نسبت به یک دعوای مستقل پیدا می‌کند رسیدگی هم‌زمان با دعوای اصلی است که به حفظ حقوق وارد ثالث کمک خواهد کرد و با دعوای اصلی یک‌جا رسیدگی خواهد شد.

 دعوای اصلی مطرح و در جریان رسیدگی

یکی از شرایط دعوای ورود ثالث وجود دعوایی است که قبلاً مطرح شده و در جریان رسیدگی می‌باشد مفهوم ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی حاکی از آن است که باید دعوای اصلی وجود داشته باشد و عبارت: «… تا وقتی که ختم دادرسی اعلام نشده است، …» مبین آن است که باید دعوا هنوز در جریان رسیدگی یعنی، مرحله بدوی یا تجدیدنظر باشد تا دعوای مطروحه با سایر شرایط دعوای ورود ثالث محسوب شود.

 وجود حقی مستقل یا ذی‌نفع بودن در محق شدن یکی از طرفین

برای اینکه فردی بتواند به‌عنوان وارد ثالث به دعوایی وارد شود مطابق صراحت ماده ۱۳۰ بایستی ارتباطی به موضوع دعوا و طرفین دعوا داشته باشد آن هم نه هر ارتباطی، بلکه یا باید حق مستقلی را برای خود در موضوع دعوای مطروحه قائل باشد یا در محق شدن یکی از طرفین خود را ذی‌نفع بداند و همچنین ادعای مطروحه در آن‌ چنان باشد که رسیدگی به آن در نتیجه دعوای اصلی مؤثر باشد.

 بر این اساس این فرد می‌تواند تحت عنوان وارد ثالث به دعوایی که بین افرادی دیگر مطرح شده و در جریان رسیدگی است وارد شوند.

 وجود ارتباط کامل بین دو دعوا

از جمله شرایط دعوای ورود ثالث داشتن ارتباط کامل با دعوای اصلی است که مفهوم «ارتباط کامل» در ذیل ماده ۱۴۱ آیین دادرسی مدنی مقرر شده: «بین دو دعوا وقتی ارتباط کامل موجود است که اتخاذ تصمیم در هریک مؤثر در دیگری باشد» اگر سایر شرایط موجود  باشد؛

اما ارتباط کامل بین دعوای ورود ثالث و دعوای اصلی وجود نداشته باشد دادگاه دعوای ورود ثالث را از دعوای اصلی تفکیک کرده و به‌صورت جداگانه رسیدگی خواهد کرد. مع‌الوصف رسیدگی مستقل در مورد دعوای ورود ثالث اصلی امکان‌پذیر است؛ اما در دعوای وارد ثالث تبعی که خواسته مستقلی نیست. رسیدگی مستقل امکان ندارد.

از این رو که مورد رسیدگی ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی صرفاً در مورد دعوای وارد ثالث اصلی مصداق دارد.[۱]

نمونه دادخواست ورود ثالث