کتاب جرم نشـر اکاذیب
| وزن | 0.65 kg |
|---|---|
| شابک | 978-600-443-035-7 |
| نویسنده | چراغ دانش |
| انتشارات | چراغ دانش |
| سال چاپ | 1401 |
| قطع | رقعی |
توضیحات کامل
«جرم نشر اکاذیب» یکی از جرائم علیه اشخاص و شخصیت معنوی آن‌هاست و مطابق متن ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی، متضمن دو مصداق مجرمانه است که عبارتند از: «جرم اظهار اکاذیب» و «جرم انتساب اعمال خلاف حقیقت به دیگران» است.
در تعریف این جرم نوشته‌اند: «انتشار و اشاعه اخبار دروغ و وقایع خلاف واقع به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی را نشر اکاذیب گویند.»
قابل ذکر است در جرم نشر اکاذیب، لزوماً توهین یا افترایی نسبت به دیگری انجام نمی‌شود. به طور مثال ممکن است کسی را دارای همسر دوم یا دارای درآمد نجومی معرفی نمایند که این اوصاف توهین یا افترا تلقی نمی‌شود، منتها از آن جایی که این شایعات صحت ندارد، فرد، مرتکب نشر اکاذیب محسوب می‌گردد.
بنابراین اظهارات کذبی که منتهی به اضرار شخصی دیگر یا تشویش اذهان عمومی گردد را نشر اکاذیب نامند و با توجه به عبارت «به قصد اضرار به غیر» در صدر ماده ۶۹۸ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۷۵ جرم نشر اکاذیب، علیه اشخاص حقوقی نیز قابل ارتکاب می‌باشد.
جرم اظهار اکاذیب
ارکان تشکیل‌دهنده جرم نشر اکاذیب
در این مبحث به بررسی عناصر سه‌گانه تشکیل‌دهنده جرم نشر اکاذیب خواهیم پرداخت و بدیهی است تا زمانی که این ارکان موجود و اثبات نگردد و توسط محکمه رسیدگی‌کننده محرز نشود صدور حکم بر نشر اکاذیب وجاهت قانونی نخواهد داشت.
عنصر قانونی جرم نشر اکاذیب
در ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات، جرم نشر اکاذیب بدین شرح تعریف گردیده که: «هر کس به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی به‌وسیله نامه یا شکوائیه یا مراسلات یا عرایض یا گزارش یا توزیع هرگونه اوراق چاپی یا خطی با امضاء یا بدون امضاء اکاذیبی را اظهار نماید یا با همان مقاصد اعمالی را برخلاف حقیقت رأساً یا به‌عنوان نقل‌قول به شخص حقیقی یا حقوقی یا مقامات رسمی تصریحاً یا تلویحاً نسبت دهد اعم از اینکه از طریق مزبور به نحوی از انحاء ضرر مادی یا معنوی به غیر وارد شود یا نه علاوه بر اعاده حیثیت در صورت امکان، باید به حبس از دو ماه تا دو سال و یا شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم شود.»
مطابق نظریه شماره ۲۶۸۱/۷ مورخ ۹/۵/۷۶ اداره حقوقی قوه قضائیه: «صرف نوشتن نامه‌ای که احتمالاً متضمن مطالب خلاف واقع باشد بدون اینکه این نامه به مقامات ذی‌صلاح ارسال شود یا موجب تشویش اذهان عموم گردد بزه تلقی نشده و نمی‌تواند مشمول مقررات ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی باشد.»
همچنین ماده ۵۷ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب۱۳۷۲ نیز مقرر داشته: «هر نظامی به مناسبت انجام وظیفه عمداً گزارشی برخلاف حقیقت به فرماندهان یا دیگر مقامات مسئول تقدیم نماید یا حقایق را کتمان کند یا گزارشی با تغییر ماهیت یا به طور ناقص ارائه دهد به ترتیب زیر محکوم می‌شود.
- اگر گزارش خلاف یا کتمان حقیقت موجب شکست جبهه یا تلفات جانی گردد در حکم محارب است.
- اگر موضوع گزارش مربوط به امور جنگی یا مسائل امنیت داخلی یا خارجی باشد به حبس از سه الی هشت سال.
- در سایر موارد به حبس از سه ماه الی یک سال.
- تبصره ۱ – عدم گزارش جرائم ارتکابی توسط مسئولین مربوط به مقامات صالحه مشمول این ماده می‌باشد.
- تبصره ۲ – چنانچه اعمال مذکور موجب خسارات مالی گردد علاوه بر مجازات فوق به جبران خسارات وارده نیز محکوم خواهد شد.»
| وزن | 0.65 kg |
|---|---|
| شابک | 978-600-443-035-7 |
| نویسنده | چراغ دانش |
| انتشارات | چراغ دانش |
| سال چاپ | 1401 |
| قطع | رقعی |
سرفصل ها
فهرست کلی صفحه
معرفی جرم نشر اکاذیب و نمونه شکوائیه ۱۳
جرم نشر اکاذیب در آرای دیوان عالی کشور ۴۷
جرم نشر اکاذیب در آرای دادگاه‌ها ۱۰۳
جرم نشر اکاذیب در نشست‌های قضائی ۱۵۳
جرم نشر اکاذیب در نظریه‌های مشورتی ۱۶۵
جرم نشر اکاذیب در قوانین و مقررات ۱۸۱
منابع و مآخذ ۱۸۷
فهرست جزئی صفحه
معرفی جرم نشر اکاذیب و نمونه شکوائیه ۱۳
معرفی جرم نشر اکاذیب و انتساب اعمال خلاف حقیقت به دیگران ۱۵
مصداق اول: جرم اظهار اکاذیب ۲۶
مبحث اول: ارکان تشکیل‌دهنده جرم نشر اکاذیب ۲۶
گفتار اول: عنصر قانونی جرم نشر اکاذیب ۲۶
گفتار دوم: عنصر مادی جرم نشر اکاذیب ۲۸
گفتار سوم: عنصر روانی جرم نشر اکاذیب ۳۴
مصداق دوم: جرم انتساب اعمال خلاف حقیقت به دیگران ۳۷
گفتار اول: عنصر قانونی ۳۷
گفتار دوم: عنصر مادی جرم انتساب اعمال خلاف حقیقت به دیگران ۳۷
مبحث دوم: احکام ویژه در خصوص جرم نشر اکاذیب و انتساب اعمال خلاف ۳۹
گفتار اول: شروع به جرم نشر اکاذیب و انتساب ۳۹
گفتار دوم: معاونت در جرم ۳۹
گفتار سوم: شرکت در جرم ۴۱
مبحث سوم: تشریفات رسیدگی به جرم نشر اکاذیب ۴۲
گفتار اول: صلاحیت مراجع قضائی در رسیدگی به این جرم ۴۲
گفتار دوم: طریقه تقدیم شکوائیه و هزینه‌های قانونی آن ۴۳
جرم نشر اکاذیب در آرای دیوان عالی کشور ۴۷
مبحث اول: آرای شعب دیوان عالی کشور ۴۹
۱- مرجع قضائی صالح در رسیدگی به جرم افترا توسط مرتکبین متعدد ۴۹
۲- نشر اکاذیب به‌وسیله مطبوعات ۵۳
۳- مرجع قضائی صالح در رسیدگی به جرم نشر اکاذیب ۵۵
۴- ضرورت قطعیت حکم برائت علیه مفتری‌علیه ۵۸
۵- حصری بودن جهات اعاده دادرسی ۶۵
۶- نشر اکاذیب از طریق استشهادیه محلی ۶۶
۷- نشر اکاذیب در فضای مجازی علیه فرماندار ۷۰
۸- مرجع قضائی صالح در رسیدگی به جرم نشر اکاذیب مطبوعاتی ۸۲
۹- موجب تحقق افترا ۸۴
۱۰- اعاده دادرسی در مورد جرم نشر اکاذیب ۸۹
۱۱- تجدیدنظرخواهی از آرای مربوط به جرائم مطبوعاتی ۹۱
۱۲- لزوم طرح شکایت توسط شاکی خصوصی ۹۶
۱۳- جعل امضای مقامات به قصد اضرار ۱۰۰
جرم نشر اکاذیب در آرای دادگاه‌ها ۱۰۳
مبحث اول: آرای دادگاه‌های بدوی و تجدیدنظر ۱۰۵
۱- اقدام توهین آمیز، لفظاً یا عملاً و اظهار نظر نشده است ۱۰۵
۲- شکایت طرح شده برای احقاق حق بوده و افتراء محسوب نمی‌گردد ۱۰۶
۳- نشر اکاذیب و توهین به‌عنوان دو جرم مستقل ۱۰۷
۴- قصد نشر اکاذیب و مراجعه به مراجع قضائی ۱۰۸
۵- عدم احراز سوءنیت در جرم افترا ۱۰۹
۶- وقوع بزه نشر اکاذیب ۱۱۱
۷- منع تعقیب از نشر اکاذیب به علت نقص تحقیقات ۱۱۴
۸- نشر اکاذیب از طریق مطبوعات ۱۱۵
۹- عمل متهم افتراء نیست و نشر اکاذیب است ۱۱۶
۱۰- ارسال نامه به مسئول عالی رتبه شرکت مصداق نشر اکاذیب ۱۱۸
۱۱- ارسال جملات موهن متعدد ۱۲۰
۱۲- ممانعت از ورود کارگر به مرجع انتظامی ۱۲۲
۱۳- ضرورت کتابت برای تحقق نشر اکاذیب ۱۲۴
۱۴- تغییر و اصلاح عنوان مجرمانه در دادگاه تجدیدنظر ۱۲۶
۱۵- مرجع قضائی صالح در رسیدگی به جرائم مطبوعاتی ۱۲۸
۱۶- اظهارات وکیل در مقام دفاع از موکل خود ۱۳۲
۱۷- تعدد معنوی تهمت و نشر اکاذیب ۱۳۷
۱۸- انتشار تصاویر خصوصی و تغییر تصویر دیگری از طریق سامانه‌ای ۱۳۹
۱۹- محدوده رسیدگی مرجع تجدیدنظر ۱۴۲
۲۰- ارسال مطالب کذب به ایمیل شخصی شاکی ۱۴۵
مبحث دوم: آرای دادگاه‌های انتظامی قضات ۱۴۹
۱- گذشت شاکی از افترا و نشر اکاذیب ۱۴۹
۲- شکایت کیفری از قاضی ۱۴۹
جرم نشر اکاذیب در نشست‌های قضائی ۱۵۳
۱- اعاده حیثیت پس از حکم برائت متهم ۱۵۵
۲- تفاوت افترا و نشر اکاذیب ۱۵۷
۳- توهین به مقامات مملکتی ۱۶۰
۴-قابلیت رسیدگی در دادگستری جهت احراز تخلفات کارمند دولت ۱۶۱
جرم نشر اکاذیب در نظریه‌های مشورتی ۱۶۵
۱- شرط تحقق بزه نشر اکاذیب و تعدد جرم ۱۶۷
۲- قابل گذشت بودن یا نبودن بزه نشر اکاذیب ۱۶۷
۳- مرجع صالح جهت رسیدگی به بزه فحاشی ۱۶۸
۴- محدوده جرم مذکور در ماده ۱۴۱ قانون تعزیرات ۱۶۸
۵- حق‌الناس بودن جرم نشر اکاذیب ۱۶۹
۶- نشر اکاذیب به‌وسیله مطبوعات ۱۶۹
۷- شکایت انتظامی از قاضی و نشر اکاذیب ۱۷۰
۸- نشر اکاذیب به صورت شفاهی ۱۷۱
۹- شرط تحقق بزه نشر اکاذیب و تعدد جرم ۱۷۲
۱۰- قابلیت تعقیب افترا ۱۷۳
۱۱- قابل گذشت بودن یا نبودن نشر اکاذیب ۱۷۴
۱۲- قابل گذشت نبودن جرم نشر اکاذیب ۱۷۵
۱۳-نشر اکاذیب توسط مطبوعات جرم است ۱۷۵
۱۴- شکایت از اعضای کمیسیون نظارت ۱۷۶
۱۵- شکایت انتظامی از قاضی و نشر اکاذیب ۱۷۷
۱۶- شکایت انتظامی از قضات ۱۷۷
۱۷- قابل گذشت بودن فریب مشتری و نشر اکاذیب ۱۷۸
۱۸-غیر قابل گذشت بودن نشر اکاذیب در فرضی که متوجه اشخاص ۱۷۸
۱۹- شرط نبودن تعدد عریضه در نشر اکاذیب ۱۷۸
۲۰- افترا و توهین و هتک حرمت ۱۷۸
جرم نشر اکاذیب در قوانین و مقررات ۱۸۱
از قانون مجازات اسلامی ۱۸۳
از قانون جرائم رایانه ای ۱۸۵
منابع و مآخذ ۱۸۷
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.