آیا خلوت با نامحرم مانند خلوت در خودرو و منزل مصداق روابط نامشروع مادون زنا میباشد یا خیر.
الف) صرف در خلوت بودن با نامحرم به نحو مذکور در سؤال در صورتی که مرتکب جرمی نشوند در قانون جرم شناخته نشده اعم از اینکه در منزل یا داخل وسیله نقلیه باشند؛ زیرا بهموجب این ماده رابطه نامشروع و یا عمل منافی عفت را از قبیل تقبیل یا مضاجعه مثال زده است.
نظریه مشورتی شماره ۹۳۷/۹۲/۷ مورخ ۲۳/۵/۹۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه
تعریف زنا
زنا در لغت به معنی آمیزش از راه نامشروع است؛ به عبارت دیگر، به نزدیکی بین زن و مرد (شامل آمیزش جنسی مهبلی و مقعدی) بدون ازدواج اطلاق میشود؛ یعنی مرد و زن نامحرمی بیآنکه عقد دائم یا موقت بخوانند با هم از راه جلو یا پشت نزدیکی نمایند و دخول صورت بگیرد؛ یعنی آلت مرد در آلت زن یا مقعد داخل گردد و دخول هم به مقدار ختنهگاه صورت بگیرد.
اگر نزدیکی و دخول صورت نگیرد، به آن زنا نمیگویند؛ بنابراین هرچند لمس و یا دیدن بدن دختر نامحرم، حرام است؛ اما حکم زنا را ندارد و حد زنا جاری نمیشود. مردی که مرتکب زنا شده است را «زانی» و زن زناکار را «زانیه» میخوانند.[۱]
در قانون مجازات اسلامی زنا چنین تعریف شده است:
مطابق ماده ۲۲۱ ق.م.ا: «زنا عبارت است از جماع مرد و زنی که علقه زوجیت بین آنها نبوده و از موارد وطی به شبهه نیز نباشد.» زنای محصنه نیز در ماده ۲۲۵ ق.م.ا. جرم انگاری گردیده است.
مطابق ماده ۲۲۵: «حد زنا برای زانی محصن و زانیه محصنه رجم است. در صورت عدم امکان اجرای رجم با پیشنهاد دادگاه صادرکننده حکم قطعی و موافقت رئیس قوه قضائیه چنانچه جرم با بینه ثابت شده باشد، موجب اعدام زانی محصن و زانیه محصنه است و در غیر این صورت موجب صد ضربه شلاق برای هریک میباشد.»
شرایط احصان نیز در ماده ۲۲۶ ق.م.ا ذکر شده است: «احصان در هریک از مرد و زن به نحو زیر محقق میشود:
الف) احصان مرد عبارت است از آنکه دارای همسر دائمی و بالغ باشد و درحالیکه بالغ و عاقل بوده از طریق قُبُل با وی در حال بلوغ جماع کرده باشد و هر وقت بخواهد امکان جماع از طریق قُبُل را با وی داشته باشد.
ب) احصان زن عبارت است از آنکه دارای همسر دائمی و بالغ باشد و درحالیکه بالغ و عاقل بوده، با او از طریق قُبُل جماع کرده باشد و امکان جماع از طریق قُبُل را با شوهر داشته باشد.»
مطابق قانون مجازات اسلامی، مجازات زنای محصنه اعدام و زنای غیرمحصنه صد ضربه شلاق خواهد بود. قابلذکر است جماع با میت نیز «زنا» تلقی میگردد.
[۱]. محمد محسنی دهکلانی، تحلیلی فقهی بر ماهیت زنا، فصلنامه فقه و مبانی حقوق، سال چهارم، شماره ۱۲، ص ۱۹۸٫
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.